Vatana dönüş için görüşler.

“Uluslarası Apsnı Vakfı” Finans Komisyonu başkanı Beslan Kutsniya ile Anavatana dönüş konusunda sohbet ettik.

“Ben küçücük yaşlardan beri babamdan sürgüne dair hikayeleri duyardım. Ayrıca Abhazya dışında çok sayıda soydaşımız olduğunu da okuduğum yayınlardan bilmekteydim. Tabiki dünya üzerinde yaşayan tüm Abhazların ortak yuvasının Abhazya olduğunun da farkındaydım. Bu gün ise artık her şey ortada, insanlarımız biribirileriyle engelsiz bir ilişki içerisindeler, görüşmeler ve gidiş gelişler çok daha kolay hale geldi. Ancak buna rağmen Abhazya’ya direkt ulaşımın olmaması yurt dışındaki soydaşlarımızın Abhazya’ya daha yoğun gelişleri önünde en büyük engellerden biri. Oysaki kendileriyle daha sık görüşebilmeli ve daha sıkı bir diyalog içerisinde olmalıyız. Ben biz çok kez Türkiye’de bulundum, oradaki kardeşlerimizin vatan sevgilerine bizzat şahit oldum. Ancak elbette sadece sevgi ile bitmiyor, aralarında buradaki yaşama adapte olamadıkları için küsüp geri dönenler de bulunuyor, oysaki bu konularda küskünlük olmamalı, hele ki vatana küsmek asla... tabiki zorluklar var, ancak tüm zorluklar kolaylaştırılmak içindir, bizler, bu ülkede ev sahibi olduğumuzu bilerek mücadeleden yılmamalıyız. Bunun için de birlik ve dayanışma içinde olmalıyız. Yurt dışındaki soydaşlarımız da bulundukları yerlerde eriyip gitmek istemiyorlarsa bu durumu iyi düşünmeliler.

Dünyada geriye dönüşle ilgili tecrübesi olan bir çok ülke bulunuyor. Sizce hangisinin tecrübesini örnek almamız gerekir?

Yahudilerin anavatana dönüş konusundaki metotlarının iyi analiz edilmesi kananatindeyim. Çölün ortasında bile bir araya gelerek devletlerini kurmayı başardılar. Ekonomik, politik, askeri, sağlık ve eğitim alanında düzeylerini son derece yükseğe taşıdılar. Kendileri tek yumruk olunca ABD ve Rusya’da başta olmak üzere tüm dünya’nın da desteğini nasıl aldıkları ortada. Bu gün İsrail, yukarıda saydığım alanlarda dünya’nın önde gelen ülkeleri arasında kabul ediliyor. Hangi konu olursa olsun, yol haritasını doğru çizmek gerekir. Bizler de Türkiye başta olmak üzere tüm ülkelerdeki kardeşlerimizi anavatanımıza getirebilmeliyiz. Bunun için korkmamızı gerektiren bir neden yok. İlk zamanlar bazı sıkıntılar yaşasak da sonuçta çocuklarımız tüm sıkıntıları geride bırakıp birlikte büyüyecekler. Anadilleriyle eğitim görecek, konuşacak, anlaşacaklar ve bu ülkenin geleceğine birlikte sahip çıkacaklar.

Bir çok kez diyasporamızı ziyaret ettiğini söyledin. Konuştuğun gençlerin konuya bakış açıları nasıl?

Ben Abhazım diye düşünen gençlerin ezici çoğunluğunun aklı fikri Abhazya’da. Gençlerin ulusal kimliği, anavatan sevgisiyle daha da sağlam temellere oturmuş durumda. Ancak biz de onlara ihtiyacımız olduğunu kendilerine hissettirmeliyiz. En azından Abhazya’ya gelirsem mesleğimi icra edebilir miyim? Sorularına doyurucu cevaplar verebilmeliyiz.

Özellikle gençler biribirileriyle kontak kurmalı, karşılıklı sorulara cevap arayarak biribirilerini daha yakından tanımalılar. Bizler de buradan çeşitli grupları kendilerine göndermeli, anavatanımız hakkında bilgilendirmeliyiz. Devletin yaptıklarını elbette azımsamıyorum ama bizler de sivil toplum olarak elimizden geleni esirgememeliyiz.

Savaş başladığında Abhazya savunmasına koşan gençlerimiz var. Onların arasında senin de tanıdıkların bulunuyor. O dönemdeki bu davranışlarını nasıl yorumluyorsun?

Vatan savunmasına koşanlar üzerlerine düşeni yaptılar. Yurtlarını savundular. Vatanı savunmak her zaman kutsal bir görevdir, bir erkeğin ve bir Abhazın olmazsa olmazıdır. Ancak sürgünün üzerinden bunca yıl geçtikten sonra, daha vatanlarını bile görmemişken, evlerini barklarını ve ailelerini geride bırakıp cepheye koşmak kolay bir iş değildi. Bizler savaş başladığında onları yanıbaşımızda görmekten son derece mutluyduk, bu durum bizlere büyük bir moral kaynağı oluyordu. Bu gün de onlarla birlikte olmaktan mutluyuz. Savaştan sonra anavatanlarında kalmaya devam edip her alanda burada kök salan arkadaşlarımızın varlıkları bizleri hem gururlandırıyor, hem de umutlandırıyor. Bu arada henüz gelemeyen kardeşlerimizi de anavatana bekliyoruz tabiki.